Ο χωρισμός είναι έννοια έντονα φορτισμένη και σίγουρα δύσκολη διαδικασία γεμάτη πόνο. Όχι μόνο για το ζευγάρι που χωρίζει αλλά και για όσους το περιβάλλουν: οικογενειακό κύκλο, κύκλο συγγενών, φίλων κλπ. Και μάλιστα, ο πόνος και το άγχος που περικλείονται στον χωρισμό, κάνουν τα συναισθήματα ακόμη εντονότερα και δυσκολότερα όταν το ζευγάρι έχει παιδιά.
Το να λάβει κάποιος την απόφαση να χωρίσει σημαίνει ότι έχει προηγηθεί μία αλυσίδα από γεγονότα, καταστάσεις και βιώματα τα οποία έχουν χαραχτεί μέσα του με έντονα αρνητικό τρόπο. Γι’αυτό και η συλλογή πληροφοριών σχετικά με το χωρισμό πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν συντομότερα. Γνωρίζοντας και ξεκαθαρίζοντας πληροφορίες, μπορούν να σε βοηθήσουν να σταθείς στα πόδια σου όσο πιο σύντομα γίνεται και να κοιτάξεις το μέλλον με περισσότερο ρεαλισμό. Διότι, κακά τα ψέματα, μετά από τον χωρισμό, αλλάζει εντελώς μεγάλη μερίδα της ζωής σου.
Όμως, κυκλοφορούν πολλοί μύθοι γύρω από την έννοια του χωρισμού και της ζωής όπως θα εξελιχθεί μετά το γεγονός του χωρισμού. Από την εμπειρία μου, απλά θα αναφερθώ σε μερικούς μύθους: ‘αν χωρίσω, θα πέσω στα μάτια της οικογένειάς μου και των συγγενών μου’, ‘είμαι μία σκέτη αποτυχία’, ‘αν δεν είσαι σε σχέση, κάποιο σοβαρό πρόβλημα έχεις και δεν το ξέρεις’, ‘για να χωρίζει μάλλον τον/την απάτησε’ και πολλά άλλα που ίσως ακούγονται…
Όμως, πέρα απ’το γεγονός του ‘τι θα πει ο κόσμος’, καλό είναι καθένας που νιώθει τον χωρισμό ως την μόνη λύση να αντιληφθεί ότι στη ζωή η ευτυχία δεν κρίνεται από το αν έχεις σύντροφο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πολλές περιπτώσεις ανθρώπων σε σχέση που μου έχουν πει το πόσο μόνοι νιώθουν. Η ευτυχία έρχεται όταν αρχίσεις να καλλιεργείς πρώτα τον μέσα σου κόσμο.
Επίσης, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που χώρισαν αλλά αυτό μόνο προσωρινά τους πλήγωσε. Έβαλαν τα δυνατά τους και προχώρησαν στη ζωή. Πολλές μητέρες που προχώρησαν στη ζωή μεγαλώνοντας μόνες τους τα παιδιά τους ή άντρες που δεν το έβαλαν κάτω όταν η σύζυγός τους τους παράτησε. Ακόμη, το να νιώθεις ως αποτυχία, μπορεί από μόνο του να σε βοηθήσει να αρχίσεις να διεκδικείς και πάλι τη ζωή. Όταν πέσεις χαμηλά, ο μόνος δρόμος είναι προς τα πάνω, λέει και το γνωστό ρητό.
Προχωρώντας ακόμη πιο ουσιαστικά, υπάρχουν σημαντικοί παράμετροι που πρέπει να ληφθούν υπ’όψη. Παράμετροι που σχετίζονται με θέματα νομικά, οικονομικά, ρυθμιστικά της στέγης, της επικοινωνίας με τα παιδιά (αν υπάρχουν), θέματα με τις συμφωνίες που θα αφορούν τη μελλοντική επικοινωνία του ζευγαριού που χωρίζει (αν κι όταν αυτό καταστεί επιτακτικό). Καθένας που χωρίζει οφείλει να δει ρεαλιστικά την οικονομική του κατάσταση: πώς θα ζήσει, ποιο θα’ταν το καλύτερο για εκείνον πλάνο, τι είδους βάρη ή επιχορηγήσεις υπάρχουν (κρατικής ή και ιδιωτικής πρωτοβουλίας).
Σαν επίλογο κρατώ την εξής συμβουλή: δεν υπάρχει σωστός και λάθος δρόμος. Κάθε ζευγάρι που χωρίζει υπήρξε, είχε τη δική του ιστορία, τη δική του πορεία. Και ο τρόπος που θα ρυθμιστεί η κατάσταση εφεξής αφήνεται στα χέρια του ζευγαριού. Ό,τι είναι καλύτερο για το κάθε μέρος της σχέσης με γνώμονα την επικράτηση της λογικής. Η ρεαλιστική θέαση της πραγματικότητας μακριά από μίσος και φθόνο μόνο θετικά αποτελέσματα επιφέρει.
