Η Κωτσέλη Μαρία διορίστηκε ως καθηγήτρια γαλλικών στην Ελληνογαλλική Σχολή Jeanne D’ Arc το 1987 κι εργάστηκε εκεί έως το 1998, οπότε και διορίστηκε στην δημόσια εκπαίδευση. Το 2004 ανέλαβε ως Υπεύθυνη το Γραφείο Αγωγής Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης Δυτικής Αττικής μέχρι το 2011. Από τότε μέχρι το 2016 διετέλεσε Δ/ντρια του 2ου Γ/σίου Άνω Λιοσίων, όπου με τους μαθητές της εφάρμοσαν το πρόγραμμα της Σχολικής διαμεσολάβησης. Από το 2016 μέχρι σήμερα εργάζεται στο 2ο Γ/σιο Μεγάρων.
Ερ: Καλημέρα σας, κ.Μαίρη και σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για αυτή την ευκαιρία που μας δίνετε. Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με τη Σχολική Διαμεσολάβηση;
Απ: Καλημέρα, Γιώργο! Το 2004, ως υπεύθυνη του Γραφείου Αγωγής Υγείας Δυτικής Αττικής, άκουσα για πρώτη φορά για την υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος από το 2ο Γυμνάσιο Ασπροπύργου, το οποίο, σε ανταλλαγή του με γερμανικό σχολείο, είχε γνωρίσει την ύπαρξη του θεσμού αυτού. Με εντυπωσίασε η λογική του κι άρχισα να έρχομαι σε επαφή με τους συναδέλφους του συγκεκριμένου σχολείου για να μάθω πιο πολλά. Καθοριστική για εμένα στάθηκε η γνωριμία μου με την κ. Γιαννάτου Αγγελική η οποία με μύησε στη σχολική διαμεσολάβηση και με τη θέρμη με την οποία το εφάρμοζε και το υποστήριζε και με τα αποτελέσματα του προγράμματος στους μαθητές και το σχολείο της μου απέδειξε πως πρόκειται για ένα θεσμό επιτυχημένο.
Ερ: Τι ήταν εκείνο που σας κίνησε το ενδιαφέρον ώστε να κινητοποιηθείτε ενεργά;
Απ: Τα θετικά αποτελέσματα κι η αλλαγή κουλτούρας στο 2ο Γυμνάσιο Ασπροπύργου, η ενεργοποίηση των παιδιών σε θέματα διαχείρισης κρίσεων στις μεταξύ τους σχέσεις αλλά και η αλλαγή συμπεριφοράς τους απέναντι σε θέματα διακρίσεων, ρατσισμού και συγκρούσεων σε μία τόσο δύσκολη περιοχή με έπεισε. Όταν λοιπόν ανέλαβα τη διεύθυνση στο 2ο Γυμνάσιο Άνω Λιοσίων, σε ένα σχολείο 400 παιδιών και με παρεμφερές περιβάλλον, θεώρησα βοηθητικό τον θεσμό της διαμεσολάβησης και εκ του αποτελέσματος φάνηκε πως δεν είχα άδικο. Πολλά πράγματα στο εν λόγω πρόγραμμα θεώρησα πως μπορούν να λειτουργήσουν καταλυτικά:
Η επιμόρφωση των συμμετεχόντων σε θέματα που έχουν να κάνουν με την εφηβεία και τις αλλαγές που αυτή επιφέρει, τη γνώση σε θέματα διαχείρισης συναισθημάτων αλλά και συγκρούσεων, τη συμμετοχή των μαθητών στην εξομάλυνση των μεταξύ τους εντάσεων, την αποφυγή των συχνών ποινών που δίνονται από τον διευθυντή χωρίς να αλλάζουν τελικά τη συμπεριφορά των μαθητών κλπ
Ερ: Υπήρχαν άλλοι συμπαραστάτες συνάδελφοι στο ξεκίνημα;
Απ: Σε ένα σχολείο με πολλά παραβατικά κρούσματα τόσο από μαθητές μας όσο κι από εξωσχολικούς, η μη τιμωρία στο ξεκίνημα μάλλον έκανε τους περισσότερους συναδέλφους να γελάσουν και σαφώς να το αμφισβητήσουν. Είχα όμως την τύχη να κινήσει το ενδιαφέρον κάποιων και να βρω τον πρώτη μου συμπαραστάτη στο πρόσωπο της μουσικού μας κ. Αθανασίου Ελένης, η οποία ήταν κι η συνεργάτιδά μου στην πρώτη εφαρμογή του προγράμματος.
Ερ: Ποιο ήταν εκείνο το σημείο που τελικά βοήθησε πρακτικά στην εισαγωγή του θεσμού στο σχολείο σας;
Απ: Για να μπορέσουν να ενημερωθούν σχετικά οι συνάδελφοι, υλοποιήσαμε στο σχολείο μας μία ημερίδα σχετική με τις καλές πρακτικές αντιμετώπισης δυσκολιών στο χώρο του σχολείου. Πολλοί αξιόλογοι συνάδελφοι που εισήγαγαν επιτυχημένες καινοτόμες δράσεις στο σχολείο του ή στο μάθημά τους είχαν κληθεί και κατέθεσαν την εμπειρία τους. Μεταξύ αυτών κι η κ. Γιαννάτου κι ο τότε Συνήγορος του Παιδιού κ. Μόσχος Γεώργιος, ο οποίος είναι θιασώτης του θεσμού της Σχολικής Διαμεσολάβησης. Η δική τους εμπειρία έκαμψε και τις τελευταίες αντιστάσεις, όχι όμως και τις αμφιβολίες τους όσον αφορούσε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Ερ: Ποια ήταν η χρονιά που άρχισε η εφαρμογή του θεσμού στο σχολείο σας; Πώς υποδέχτηκαν οι μαθητές τη Σχολική Διαμεσολάβηση;
Απ: Το 2011 ήταν η πρώτη μου χρονιά στο σχολείο κι η πρώτη που εφαρμόστηκε σε αυτά ο θεσμός αυτός. Στο πρόσωπο των μαθητών βρήκα τους πιο ένθερμους και πιστούς υποστηρικτές. Μαθητές κακοί και καλοί, ζωηροί κι ήρεμοι, όλων των τάξεων ήθελαν να συμμετέχουν και με τόση ζέση που η ομάδα των συμμετεχόντων με τα πολύ καλά αποτελέσματα άρχισε να βγαίνει κι εκτός των τειχών του σχολείου μας και να συνεργάζεται και να βοηθά κι άλλα σχολεία. Ήταν εκείνοι που με την ενεργή συμμετοχή τους άλλαξαν πρόσωπο στο σχολείο κι η μη βία έγινε πρωταρχικός κανόνας στις μεταξύ τους σχέσεις αλλά βελτίωσαν κατά πολύ ταυτόχρονα και τις σχέσεις τους με το Σύλλογο Διδασκόντων του σχολείου μας.
(Η συνέντευξη θα συνεχιστεί με το μέρος Β’ σε λίγες μέρες!)
