Κάποτε το να ‘πάρεις’ δάνειο από την τράπεζα ήταν κάτι σύνηθες. Επίσης σύνηθες ήταν –κάποτε- και να το αποπληρώνεις. Η αγορά κινούνταν, υπήρχαν έσοδα, υπήρχε αποθεματικό, βοηθούσαν ίσως και φιλικά του δανειολήπτη πρόσωπα. Κάτι τέτοιο πλέον φαντάζει ουτοπικό.
Με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς, οι δανειολήπτες πλέον βλέπουν τα αποθεματικά τους να στερεύουν (αν δεν έχουν ήδη στερέψει), τους μισθούς τους να συρρικνώνονται, τις οικογενειακές και λοιπές ανάγκες και υποχρεώσεις να αυξάνονται και τα δάνεια να ‘κοκκινίζουν’. Έτσι, λοιπόν, η υπερχρέωση των οφειλετών τείνει να μεταμορφωθεί σε μαζικό, πολυδιάστατο φαινόμενο που οδηγεί στην απόγνωση χιλιάδες συμπολίτες μας.
Στο πρόβλημα αυτό που ολοένα και αποκτά εφιαλτικότερες διαστάσεις, έρχεται η τραπεζική διαμεσολάβηση να προσφέρει ανθρώπινες λύσεις. Διότι σαν θεσμός έχει τα απαραίτητα εκείνα εργαλεία και στάδια προσφέροντας το βήμα στους μεν δανειολήπτες να εκφράσουν τους προβληματισμούς τους, τα δε πιστωτικά ιδρύματα και τις εταιρείες διαχείρισης να ακούσουν την άλλη πλευρά και να προτείνουν ευέλικτες λύσεις και πλάνα εξατομικευμένα και ανταποκρινόμενα στην κάθε συγκεκριμένη υπόθεση.
Οι διαδικασίες της τραπεζικής διαμεσολάβησης –όπως και κάθε είδος διαμεσολάβησης- περιβάλλονται από την εμπιστευτικότητα, το απόρρητο και την εχεμύθεια. Άλλωστε, πριν την έναρξη της διαδικασίας, έχει υπογραφτεί το ιδιωτικό συμφωνητικό υπαγωγής στη διαδικασία της διαμεσολάβησης που εμπεριέχει τα προαναφερθέντα ως όρους απαράβατους.
Στην τραπεζική διαμεσολάβηση παρίστανται τα μέρη μαζί με τον νομικό τους παραστάτη (τον δικηγόρο τους δηλαδή). Επίσης, λόγω και της ιδιαιτερότητάς της, δεν αποκλείεται και η συμμετοχή τρίτου ή τρίτων προσώπων, συνήθως οικονομολόγων ή λογιστών, οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν στη διαμόρφωση των προτάσεων και των οικονομικών πλάνων που θα κατατεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Αξίζει να αναφερθεί ότι τον διαμεσολαβητή, ο οποίος οφείλει να έχει και τις σχετικές δεξιότητες λόγω αντικειμένου, μπορεί να τον προτείνει είτε ο δανειολήπτης είτε το πιστωτικό ίδρυμα – εταιρεία διαχείρισης. Απαραιτήτως, θα πρέπει στη συνέχεια να τον αποδεχτεί και η άλλη πλευρά: να είναι δηλαδή πρόσωπο κοινής αποδοχής.
Αν η διαδικασία της τραπεζικής διαμεσολάβησης κυλήσει ομαλά και αμφότερα τα μέρη καταλήξουν σε όρους αποδεκτούς, τότε συντάσσεται το πρακτικό επιτυχίας της διαμεσολάβησης που εμπεριέχει και όλους τους όρους της συμφωνίας. Στη συνέχεια, τα μέρη μπορούν να καταθέσουν το πρακτικό επιτυχίας της διαμεσολάβησης στο αρμόδειο, οικείο Πρωτοδικείο ώστε να αποκτήσει εκτελεστότητα (να έχει, δηλαδή, ισχύ ισάξια μιας δικαστικής απόφασης).
