Μπορεί να φαίνεται/ακούγεται ρομαντικό, αλλά είναι εντελώς αληθινό και το έχω ζήσει σε αρκετές από τις διαμεσολαβήσεις:
Σε μια σύγκρουση, είναι πολύ σημαντικό να δεις το ζήτημα ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΕΥΡΕΣ.
Τα μέρη συνήθως κολλούν (και με το δίκιο τους) σε ό,τι τους θίγει τα κεκτημένα. Δουλειά του διαμεσολαβητή είναι να τα βοηθήσει να δουν τη γενική εικόνα. Όχι για να κουκουλώσουν το πρόβλημα. Ούτε για να αποσπάσει την προσοχή τους απ’το συγκεκριμένο ζήτημα που τους βαλτώνει.
Δουλειά του διαμεσολαβητή είναι να ΑΚΟΥΣΕΙ τα μέρη, να ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ, ΤΙ πυροδότησε το πρόβλημα και να τα βοηθήσει να ΔΟΥΝ ΑΠΟ ΟΛΕΣ τις πλευρές αυτό που τους κρατά σε πολεμική.
Είναι τόσο ουσιαστικό αυτό. Και τόσο μεταμορφωτικό κι απελευθερωτικό.
υγ: Πόσο λατρεύω τη διαμεσολάβηση.
