Ποιος από εμάς μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν βιώνει κάποιου είδους σύγκρουση σχεδόν σε καθημερινή βάση;
«Συγκρούομαι άρα υπάρχω» ο τίτλος της ευκαιρίας που είχαμε με τα παιδιά της Β’ Γυμνασίου του οικείου σχολείου στον Μελιγαλά Μεσσηνίας. Χρησιμοποιούμε τη λέξη ‘ευκαιρία’ διότι είναι κάτι παραπάνω από μια απλή επικοινωνία όταν έχεις να συναναστραφείς και να αλληλεπιδράσεις με νέα παιδιά (που είναι οι ενήλικες του αύριο).
Και, στ’αλήθεια, δεν είναι υπερβολή να διατυπώσουμε την παραπάνω φράση. Όσο ζούμε, συγκρουόμαστε. Και στο ρήμα ‘συγκρούομαι’ ταιριάζουν κι άλλες συναφείς λέξεις: για παράδειγμα το ‘διαπραγματευόμαστε’.
Όσο λοιπόν συγκρουόμαστε, αποδεικνύουμε πως ζούμε. Πως κινούμαστε, πως έχουμε χαρακτήρα, θέληση, σχέδια, όνειρα για το παρόν και το μέλλον.
Η σύγκρουση δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Θα μπορούσε να είναι ένα σύνολο από υπέροχους κόσμους που καλούμαστε να εξερευνήσουμε καθώς πορευόμαστε μέσα στη μέρα και μέσα στη ζωή. Θα μπορούσε να είναι επίσης μια γέφυρα επικοινωνίας με τον διπλανό ή τους διπλανούς μας. Θα ήταν σίγουρα μια καλή ευκαιρία για να ξανά-σκεφτούμε το πώς αλληλεπιδρούμε ως άνθρωποι, ως συνάνθρωποι, ως υπάρξεις μέσα σε μια κοινότητα (μικρή ή και μεγαλύτερη).
Μέσα από την παρουσίασή μας αυτή και δραστηριότητες με τους μαθητές και τις μαθήτριες της Β’ τάξης του Γυμνασίου Μελιγαλά, προσπαθήσαμε να ψηλαφίσουμε την έννοια της σύγκρουσης: το πώς μπορούμε να ‘τη δούμε αλλιώς’. Πώς μπορούμε να έχουμε καλύτερες, ποιοτικότερες, ουσιαστικότερες και πιο αληθινές σχέσεις με τους συμμαθητές μας, τους δασκάλους κι εκπαιδευτικούς μας, με τους γονείς και τ’αδέρφια μας.
Ευχαριστίες θερμές για τη φιλοξενία στη διευθύντρια του Γυμνασίου Μελιγαλά, κ.Σταυρούλα Γιαννιά και τις εκπαιδευτικούς κ.Αγάπη Λάμπρου και κ.Ευγενία Καραμαλίκη. Μα, πιο πολύ θερμές ευχαριστίες στην εκπαιδευτικό κ.Ελπίδα Τζόλα που, όπως και στο Γυμνάσιο του Λογγά, έτσι κι εδώ, οργάνωσε, προετοίμασε και συνέδραμε στην υπέροχη αυτή ευκαιρία αλληλεπίδρασης με τα παιδιά της Β’ Γυμνασίου!
