Οικογένεια και διαμεσολάβηση

Είναι εναλλακτικός τρόπος εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών που έχουν σχέση με το οικογενειακό δίκαιο. Με τον τρόπο αυτό, τα μέρη μπορούν να διαμορφώσουν μέσα σε κλίμα συνεργασίας μια κοινή συμφωνία, αποδεκτή και απ'τους δυο.

Αφορά ζευγάρια που έχουν νόμιμα συνδεθεί μεταξύ τους (είτε δηλαδή με γάμο είτε και με συμφωνητικό συμβίωσης), με παιδιά ή όχι, που έχουν σοβαρές δυσκολίες. Τέτοιες μπορεί να είναι: η διάσταση ή η επιθυμία για χωρισμό (διακοπή σχέσης). Δεν έχει σημασία αν το ζευγάρι μένει μαζί ή όχι.

Παρόλο που η απόφαση διαζυγίου καθεαυτή απαιτεί δικαστική απόφαση, με την προσφυγή στη διαμεσολάβηση επιλύονται και ρυθμίζονται πάρα πολλά και σημαντικά ζητήματα χωρίς να στερούνται νομικής ισχύος. Μπορεί, δηλαδή, το ζευγάρι που χωρίζει, να αποφασισίσει για το χωρισμό των περιουσιακών τους αποκτημάτων, το θέμα της διατροφής και πολλά άλλα λεπτά -μα ουσιαστικά- ζητήματα

Πραγματοποιείται μέσα σ'ένα ασφαλές περιβάλλον και σε ουδέτερο χώρο που θ'αποφασιστεί απ'τα μέρη και τη βοήθεια του διαμεσολαβητή. Ο διαμεσολαβητής, θα μοιράσει ισότιμα το χρόνο στα μέρη, θα ακούσει αμερόληπτα και τις δύο πλευρές και θα συντονίζει την εξέλιξη της διαδικασίας και της διαπραγμάτευσης των μερών ως ουδέτερος τρίτος αξιοποιώντας τις δεξιότητες που έχει αποκτήσει.

Από πού να πρωτοξεκινήσει κανείς για να μιλά για τα θετικά της οικογενειακής διαμεσολάβησης! Από το χρόνο; Το χρήμα που γλιτώνουν τα μέρη; Το κλίμα; Την προστασία της ψυχικής υγείας και του συναισθηματικού κόσμου των παιδιών; Ακόμη και τα μέρη που βρίσκονται σε οδυνηρή κόντρα ωφελούνται: βλέπουν αλλιώς τα πράγματα, με γνώμονα το συμφέρον των παιδιών (αν υπάρχουν). Κατανοούν πως δεν έχει κανένα όφελος η χρόνια δικαστική διαμάχη που μονάχα ενισχύει την πόλωση και φθείρει τόσο οικονομικά όσο και ψυχικά τα μέρη. Μέσα απ'την οικογενειακή διαμεσολάβηση τα μέρη κερδίζουν τόσα πολλά!

Μέσα απ'την οικογενειακή διαμεσολάβηση προστατεύεται ο ευαίσθητος ψυχικός κόσμος των παιδιών. Συνήθως μέσα απ'την κόντρα των γονιών, τα παιδιά βρίσκονται μπροστά σε (απαράδεκτα για τον τρυφερό τους ψυχισμό) διλήμματα όπως πχ. ότι αυτά ευθύνονται για το χωρισμό των γονιών τους. Με την οικογενειακή διαμεσολάβηση, το παιδί προστατεύεται, το κλίμα είναι πιο συνεργατικό μεταξύ των δικών του και οι αποφάσεις που θα παρθούν έχουν πρώτιστο στόχο αυτό κι όχι την εγωιστική τοποθέτηση του πατέρα ή της μητέρας. Υποχωρούν, δηλαδή, οι εμμονικές τοποθετήσεις για να προασπιστεί η παιδική ψυχή. Κάτι που δε συμβαίνει με τις χρόνιες αντιδικίες σε επίπεδο δικαστικής διαμάχης.